Rak gruczołu krokowego oporny na kastrację – możliwości leczenia w aspekcie programu lekowego

Nazwa leku

Wskazanie refundowane

Dawkowanie

Octan abirateronu

Leczenie opornego na kastrację raka gruczołu krokowego octanem abirateronu przed stosowaniem chemioterapii

(kryteria kwalifikacji w tab. 2)

Zalecana dawka octanu abirateronu wynosi 1000 mg (4 tabletki po 250 mg) i jest stosowana jednorazowo co 24 godziny. Leku nie wolno przyjmować razem z pokarmem (przyjmowanie leku z pokarmem zwiększa całkowite narażenie organizmu na abirateron).
Octan abirateronu należy przyjmować w skojarzeniu z małą dawką prednizonu lub prednizolonu. Zalecana dawka prednizonu lub prednizolonu wynosi 10 mg na dobę.
U chorych, którzy nie byli uprzednio poddani orchidektomii, w trakcie leczenia abirateronem należy utrzymać supresję androgenową, z zastosowaniem agonistów LHRH.
Dopuszczalne są modyfikacje dawkowania w sytuacjach i w zakresie wskazanym w charakterystyce produktu leczniczego.

Leczenie opornego na kastrację raka gruczołu krokowego octanem abirateronu Z progresją choroby w trakcie lub po chemioterapii z udziałem docetakselu.

(kryteria kwalifikacji w tab. 3)

Enzalutamid

Leczenie opornego na kastrację raka gruczołu krokowego enzalutamidem przy stwierdzeniu progresji choroby podczas lub po zakończeniu leczenia z udziałem docetakselu.

(kryteria kwalifikacji w tab. 4)

Zalecana dawka enzalutamidu to 160 mg (cztery kapsułki po 40 mg) w jednorazowej dawce dobowej. Kapsułki należy połykać w całości popijając wodą niezależnie od posiłku.
W przypadku pominięcia przyjęcia leku o zwykłej porze, przepisaną dawkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe.
W przypadku pominięcia dawki w danym dniu, leczenie należy wznowić następnego dnia przyjmując zazwyczaj stosowaną dawkę dobową.
Jeśli u pacjenta wystąpią objawy toksyczności stopnia ≥ 3 lub inne działania niepożądane, należy przerwać stosowanie produktu na tydzień lub do czasu zmniejszenia objawów do stopnia ≤ 2. Maksymalna przerwa w podawaniu leku nie może być dłuższa niż 8 tygodni. Następnie należy wznowić stosowanie leku w tej samej lub, jeżeli jest to uzasadnione, zmniejszonej dawce (120 mg lub 80 mg).
U chorych nie poddanych obustronnej orchiektomii należy kontynuować terapię farmakologiczną, której celem jest uzyskanie kastracji.

Dichlorek radu Ra-223

Leczenie opornego na kastrację raka gruczołu krokowego dichlorkiem radu Ra-223

(kryteria kwalifikacji podano w tab. 5)

Kryteria kwalifikacji

Kryteria dyskwalifikacji

Badania do wykonania przed włączeniem leczenia

Monitorowanie leczenia

Chorzy na raka gruczołu krokowego z przerzutami spełniający poniższe kryteria:

• histologiczne rozpoznanie raka gruczołowego stercza;
• Nie jest jeszcze wskazane klinicznie zastosowanie chemioterapii;
• Stadium oporności na kastrację, określone na podstawie oznaczenia stężenia testosteronu w surowicy wynoszącego 50 ng/dl lub mniej, u chorych z progresją choroby;
• Progresja choroby określona na podstawie:
  • trzech kolejnych wzrostów stężenia PSA, oznaczonego w co najmniej tygodniowych odstępach, z udowodnionymi dwoma wzrostami o 50% wobec wartości wyjściowej (nadir), przy nominalnej wartości stężenia PSA >2 ng/m
  • wystąpienia objawów progresji zmian (układ kostny, narządy wewnętrzne, tkanki miękkie) w badaniach obrazowych;
• stopień złośliwości wg sumy Gleasona <8 określony na podstawie badania hist-pat;
• Nie leczenie opioidami z powodu objawów raka gruczołu krokowego (dopuszczalne jest stosowanie opioidów w przeszłości);
• Stan sprawności 0 według klasyfikacji WHO;
• Wiek powyżej 18. roku życia.

Kryteria kwalifikacji muszą być spełnione łącznie.

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą,
• Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby (Klasa B lub C wg Child-Pugh);
• Aktywność aminotransferaz równa lub przekraczająca 2,5-krotną wartość górnego zakresu normy;
• Stężenie potasu poniżej dolnej granicy normy;
• Wcześniejsze stosowanie ketokonazolu z powodu raka gruczołu krokowego powyżej 7 dni;
• Niekontrolowane choroby układu sercowo-naczyniowego, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze;
• Rozpoznanie drobnokomórkowego raka stercza.

• Histologicznie potwierdzone rozpoznanie raka gruczołu krokowego;
• Określenie kat. niewydolności wątroby wg ChildPugh przed rozpoczęciem leczenia;
• Scyntygrafia kośćca (jeżeli nie była wykonana wcześniej);
• Obrazowanie (rentgenografiia lub tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny) w zależności od sytuacji klinicznej;
• Oznaczenie stężenia PSA i testosteronu.

• Oznaczenie stężenia PSA w surowicy krwi -co 3 miesiące;
• Obrazowanie w zależności od badania wykonanego przy kwalifikacji;
• Ocena aktywności aminotransferaz w surowicy co dwa tygodnie przez pierwsze trzy miesiące leczenia a następnie co miesiąc;
• Inne badania w zależności od sytuacji klinicznej;
• Scyntygrafia po 6 miesiącach od włączania do programu lub wcześniej, w przypadku stwierdzenia progresji klinicznej, na podstawie kryteriów zawartych w kryteriach progresji.

Chorzy na raka gruczołu krokowego z przerzutami spełniający poniższe kryteria:

• Rozpoznanie histologiczne raka gruczołu krokowego (dopuszczalne kwalifikowanie chorych, u których rozpoznanie ustalono w przeszłości cytologicznie, kiedy histologiczne badanie nie było standardem postępowania diagnostycznego);
• W stadium oporności na kastrację, określonym na podstawie oznaczenia stężenia testosteronu w surowicy wynoszącego 50 ng/dl lub mniej (tj. wynoszącego 1,7 nmol/l lub mniej), u chorych z progresją choroby ocenioną wg kryteriów w pkt 1.3);
• Z progresją choroby w trakcie lub po chemioterapii z udziałem docetakselu, określoną na podstawie:
  • trzech kolejnych wzrostów stężenia PSA, oznaczonego w co najmniej tygodniowych odstępach, z udowodnionymi dwoma wzrostami o 50% wobec wartości wyjściowej (nadir), przy nominalnej wartości stężenia PSA >2 ng/ml
  • wystąpienia objawów progresji zmian (układ kostny, narządy wewnętrzne, tkanki miękkie) w badaniach obrazowych;
• W wieku powyżej 18. roku życia.
• W stanie sprawności 0-1 według klasyfikacji WHO;

Kryteria kwalifikacji muszą być spełnione łącznie

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą,
• Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby (Klasa B lub C wg Child-Pugh);
• Aktywność aminotransferaz równa lub przekraczająca 2,5-krotną wartość górnego zakresu normy;
• Wcześniejsze stosowanie ketokonazolu z powodu raka gruczołu krokowego powyżej 7 dni;
• Niekontrolowane choroby układu sercowo-naczyniowego, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze;
• Wcześniejsze leczenie enzalutamidem lub octanem abirateronu

• Histologicznie potwierdzone rozpoznanie raka gruczołu krokowego;
• Określenie kat. niewydolności wątroby wg ChildPugh przed rozpoczęciem leczenia;
• Scyntygrafia kośćca (jeżeli nie była wykonana wcześniej);
• Obrazowanie (rentgenografiia lub tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny) w zależności od sytuacji klinicznej;
• Oznaczenie stężenia PSA.

• Oznaczenie stężenia PSA w surowicy krwi -co 3 miesiące;
• Obrazowanie w zależności od badania wykonanego przy kwalifikacji;
• Ocena aktywności aminotransferaz w surowicy co dwa tygodnie przez pierwsze trzy miesiące leczenia a następnie co miesiąc;
• Inne badania w zależności od sytuacji klinicznej;
• Scyntygrafia po 6 miesiącach od włączenia do programu lub w przypadku stwierdzenia progresji klinicznej, na podstawie kryteriów zawartych w kryteriach progresji.

Chorzy na raka gruczołu krokowego z przerzutami spełniający poniższe kryteria:

• wiek ≥18 lat;
• rozpoznanie histologiczne raka gruczołu krokowego;
• stadium oporności na kastrację (stężenie testosteronu w surowicy wynoszące poniżej 50 ng/dl, tj. wynoszącego mniej niż 1,7 nmol/l);
• stan sprawności 0-1 według ECOG;
• progresja choroby podczas lub po zakończeniu leczenia z udziałem docetakselu, definiowana jako spełnienie co najmniej jednego spośród trzech poniższych kryteriów, w określonych w lit. a-c:
• wystąpienie objawów progresji zmian w kościach definiowanych jako co najmniej dwie nowe zmiany w badaniach obrazowych kości wg Prostate Cancer Working Group 2 (Pojawienie się co najmniej 2 nowych ognisk wzmożonego wychwytu w scyntygrafii kości).
• wystąpienie objawów progresji zmian w tkankach miękkich ocenianych wg kryteriów RECIST,
• wzrastające wartości PSA w trzech kolejnych badaniach wykonywanych w co najmniej tygodniowych odstępach. Minimalny wzrost stężenia PSA wynosi przynajmniej 50% w stosunku do wartości wyjściowej wynoszącej >2 ng/ml.

Kryteria kwalifikacji muszą być spełnione łącznie.

• nadwrażliwość na enzalutamid lub którąkolwiek substancję pomocniczą;
• ciężka niewydolność nerek, ciężka niewydolność wątroby (klasa C wg skali Child – Pugh);
• choroby układu sercowo-naczyniowego: zawał mięśnia sercowego przebyty wciągu ostatnich 6 miesięcy lub niestabilna dusznica bolesna (w ostatnich 3 miesiącach) lub niewydolność serca klasy III lub IV według NYHA lub istotne i niekontrolowane zaburzenia rytmu lub przewodnictwa serca (w tym QTcF > 470 ms) lub nieleczone albo niepoddające się leczeniu znaczne nadciśnienie tętnicze;
• dziedziczna nietolerancja fruktozy;
• wcześniejsze leczenie enzalutamidem lub octanem abirateronu;
• napady padaczkowe w wywiadzie lub inne opisane w wywiadzie czynniki predysponujące do ich wystąpienia.

• nadwrażliwość na enzalutamid lub którąkolwiek substancję pomocniczą;
• ciężka niewydolność nerek, ciężka niewydolność wątroby (klasa C wg skali Child – Pugh);
• choroby układu sercowo-naczyniowego: zawał mięśnia sercowego przebyty wciągu ostatnich 6 miesięcy lub niestabilna dusznica bolesna (w ostatnich 3 miesiącach) lub niewydolność serca klasy III lub IV według NYHA lub istotne i niekontrolowane zaburzenia rytmu lub przewodnictwa serca (w tym QTcF > 470 ms) lub nieleczone albo niepoddające się leczeniu znaczne nadciśnienie tętnicze;
• dziedziczna nietolerancja fruktozy;
• wcześniejsze leczenie enzalutamidem lub octanem abirateronu;
• napady padaczkowe w wywiadzie lub inne opisane w wywiadzie czynniki predysponujące do ich wystąpienia.

• ocena stanu klinicznego;
• badanie poziomu testosteronu co 3 miesiące;
• oznaczenie stężenia PSA co 3 miesiące, w przypadku zwiększenia stężenia, kolejne oznaczenia PSA w celu wykluczenia progresji biochemicznej wykonywać co 28-30 dni;
• scyntygrafia nie rzadziej niż co 6 miesięcy lub w przypadku wskazań klinicznych (w przypadku podejrzenia progresji w postaci nowych ognisk stwierdzanych w pierwszym badaniu w trakcie leczenia konieczne jest wykonanie badania kontrolnego po kolejnych ≥6 tygodniach);
• inne badania w zależności od sytuacji klinicznej i wyjściowej lokalizacji przerzutów, badania oceniające odpowiedź wg RECIST (z wyjątkiem scyntygrafii kości) powinny być wykonywane nie rzadziej niż co 3 miesiące.

Do programu kwalifikuje się pacjentów spełniających łącznie następujące kryteria:

• histologiczne lub cytologiczne rozpoznanie raka gruczołu krokowego;
• kastracyjne stężenie testosteronu (poniżej 50 ng/dl) pomimo prowadzonego farmakologicznego leczenia kastracyjnego (farmakologiczne leczenie kastracyjne powinno być kontynuowane)

lub

• po wykonanej kastracji chirurgicznej;
• progresja nowotworu definiowana jako:
• wzrost stężenia PSA w kolejnych 3 badaniach wykonanych w co najmniej tygodniowych odstępach, w tym co najmniej dwoma wzrostami o 50% wobec wartości wyjściowej, która musi wynosić powyżej 5 ng/ml

lub

• wystąpienie objawów progresji zmian w badaniach obrazowych;
• potwierdzenie w badaniu scyntygraficznym obecności co najmniej 6 przerzutów do kości;
• bóle kostne wymagające stałego stosowania leków przeciwbólowych lub paliatywnej radioterapii w okresie nie więcej niż 12 tygodni przed rozpoczęciem leczenia;
• brak przerzutów do narządów trzewnych z wyjątkiem przerzutów do węzłów chłonnych miednicy o wymiarze mniejszym lub równym 2cm w osi krótkiej;
• leczenie docetakselem ukończone co najmniej 4 tygodnie przed rozpoczęciem leczenia radem-223

lub

• obecność udokumentowanych przeciwwskazań do zastosowania docetakselu;
• stan sprawności ogólnej 0-2 według ECOG;
• wiek pacjenta: 18 lat i powyżej;
• wyniki badania morfologii krwi z rozmazem:
• liczba płytek krwi większa lub równa 1,0 x 105/mm3,
• bezwzględna liczba neutrofilów większa lub równa 1500/mm3,
• stężenie hemoglobiny większe lub równe10,0 g/dl;
• stężenie bilirubiny mniejsze lub równe 1,5 GGN;
• aktywność AspAT i AlAT mniejsze lub równe 2,5 GGN;
• stężenie kreatyniny mniejsze lub równe 1,5 GGN;
• oczekiwany czas przeżycia dłuższy niż 6 miesięcy.

Do programu nie kwalifikuje się pacjentów w przypadku wystąpienia co najmniej jednego z poniższych kryteriów:

• współistnienie innego aktywnego nowotworu złośliwego (z wyjątkiem raka podstawnokomórkowego skóry)

albo

• wcześniejsze zachorowanie na jakikolwiek nowotwór złośliwy, o ile leczenie nie miało charakteru radykalnego lub miało charakter radykalny, ale nie uzyskano całkowitej remisji;
• wystąpienie istotnych klinicznie działań niepożądanych spowodowanych chemioterapią, które nie ustępują w ciągu 4 tygodni od przerwania leczenia (z wyjątkiem utrzymującej się neuropatii);
• leczenie z zastosowaniem strontu-89, samaru-153, renu-186 lub renu-188 w okresie 24 tygodni przed rozpoczęciem leczenia w ramach tego programu;
• kompresja rdzenia kręgowego potwierdzona badaniem klinicznym lub badaniem rezonansu magnetycznego, wymagająca zaopatrzenia miejscowego lub radioterapii (leczenie dichlorkiem radu Ra-223 może zostać podjęte po skutecznym zakończeniu leczenia miejscowego);
• obecność przerzutów do mózgu niekontrolowanych leczeniem miejscowym;
• obecność co najmniej jednego z następujących schorzeń współistniejących:
  • niekontrolowana infekcja,
  • niewydolność serca w stopniu III lub IV NYHA,
  • choroba Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
• mielodysplazja szpiku;
• niepoddające się leczeniu nietrzymanie kału;
• obecność jakichkolwiek innych stanów lub schorzeń, które w opinii lekarza mogą stanowić przeciwwskazanie do zastosowania dichlorku radu Ra-223.

Badania laboratoryjne wykonuje się maksymalnie na 2 tygodnie przed kwalifikacją do programu, badania obrazowe (z wyjątkiem scyntygrafii) na 2 miesiące przed kwalifikacją do programu, scyntygrafię wykonuje się maksymalnie na 3 miesiące przed kwalifikacją pacjenta do programu.
W ramach kwalifikacji pacjenta do programu wykonuje się następujące badania:

• morfologia krwi z rozmazem;
• oznaczenie stężenia PSA;
• oznaczenie w surowicy stężenia: bilirubiny, kreatyniny, fosfatazy alkalicznej, testosteronu;
• oznaczenie w surowicy aktywności transaminaz (AspAT, AlAT);
• scyntygrafia kości;
• tomografia komputerowa jamy brzusznej i miednicy;
• rtg lub tomografia komputerowa klatki piersiowej.

• W ramach monitorowania leczenia w programie każdorazowo przed podaniem kolejnej dawki leku wykonuje się następujące badania:
• Po zakończeniu leczenia w programie, w okresie 4-8 tygodni od momentu podania ostatniej dawki leku, jednorazowo wykonuje się badania określone w pkt 1).
• Inne badania w razie wskazań klinicznych, zgodnie z decyzją lekarza prowadzącego.
• morfologia krwi z rozmazem,
• oznaczenie w surowicy stężenia bilirubiny, kreatyniny, fosfatazy alkalicznej,
• oznaczenie w surowicy aktywności transaminaz (AspAT, AlAT),
• oznaczenie stężenia PSA.