Badania dla kierowców kat. A i B

Jak się przygotować do badania?

Zanim udasz się do gabinetu, pamiętaj, żeby zabrać ze sobą:

• dowód osobisty,
• badanie glukozy (jeśli badanie jest aktualne, lub można go zrobić na miejscu z palca),
• zaświadczenie o stanie zdrowia od lekarza specjalisty (jeśli aktualnie się u niego leczysz),
• okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe oraz aparat słuchowy (jeśli ich używasz),
• kartę konsultacji diabetologicznej (jeśli jesteś cukrzykiem),
• kartę konsultacji neurologicznej (dla chorujących na schorzenia neurologiczne, w tym padaczkę).

Jak wygląda takie badanie?

Badanie lekarskie kierowcy ma przede wszystkim ocenić ogólny stan zdrowia. Przed badaniem należy wypełnić oświadczenie dotyczące stanu zdrowia. Na początku lekarz przeprowadzi wywiad, pytając m.in. o przewlekłe schorzenia oraz przyjmowane obecnie leki. Następnie zbada wzrok, słuch, zmysł równowagi oraz pracę serca i układu oddechowego. 

Podczas ogólnego badania lekarz orzecznik ocenia zdrowie pacjenta w zakresie:

• narządu wzroku i słuchu,
• narządu ruchu,
• układu oddechowego i sercowo-naczyniowego,
• narządu równowagi,
• cukrzycy,
• stanu psychicznego.

Całość badania trwa nie dłużej niż 20 minut. Orzeczenie jest ważne maksymalnie przez 15 lat, ale w niektórych sytuacjach obowiązuje krócej (np. ze względu na wadę wzroku).

Badania dodatkowe

Jeśli lekarz stwierdzi brak przeciwwskazań, od razu wyda stosowne orzeczenie. Może jednak uznać, że niezbędna jest dodatkowa konsultacja specjalistyczna. Jakie sytuacje będą jej wymagać?

• poważna wada wzroku (konsultacja okulistyczna), 
• ubytek słuchu (konsultacja laryngologiczna),
• choroby układu sercowo-naczyniowego, takie jak m.in. ostry zespół wieńcowy, udar, stan po przeszczepie serca, kardiomiopatia (konsultacja kardiologiczna),
• padaczka (konsultacja neurologiczna, wymagany sześciomiesięczny okres bez napadów),
• zaburzenia osobowości i zachowania, niedorozwój umysłowy (konsultacja psychologiczna).

Osoby, które były w przeszłości uzależnione od alkoholu i innych nałogów muszą też udokumentować co najmniej roczny okres abstynencji oraz przedstawić opinię terapeuty. Lekarz orzecznik może skierować pacjenta do specjalisty w wielu innych sytuacjach - zawsze wtedy, kiedy będzie podejrzewać istnienie schorzenia mogącego mieć wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdu.