Choroba Alzheimera - przyczyny, objawy, leczenie

Jaką chorobą jest choroba Alzheimera?

Choroba Alzheimera to jedna z powszechniejszych chorób neuropsychiatrycznych dotycząca głównie osób w podeszłym wieku. Cechuje ją postępujące uszkodzenie mózgu (neurodegeneracja), którego nie da się odwrócić. Choroba Alzheimera jest uznawana za najczęstszą postać otępienia. Otępienie, demencja to osłabienie możliwości umysłowych spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Nie jest procesem fizjologicznym wynikającym ze starzenia się ludzi i utrudnia normalne funkcjonowanie bio-psycho-społeczne człowieka.

Choroba Alzheimera - jakie są przyczyny choroby Azheimera?

Choroba Alzheimera dotyczy około 10% osób powyżej 65 roku życia i prawie połowy powyżej 80 roku życia. W przebiegu choroby w mózgu osoby chorej powstają toksyczne dla komórek nerwowych blaszki beta-amyloidu oraz rozwija się przewlekły stan zapalny. Obserwuje się postępujące uszkodzenie komórek nerwowych, jak również ich połączeń (synaps), które prowadzą do wystąpienia licznych objawów chorobowych.
Dotychczas nie  określono jednak jednoznacznej przyczyny choroby Alzheimera. Wymienia się jednak czynniki ryzyka, które mogą prowadzić do jej rozwoju:

• wiek powyżej 65 lat,
• urazy głowy,
• nadciśnienie tętnicze,
• podwyższony poziom cholesterolu LDL,
• cukrzyca,
• zakażenie wirusem opryszczki,
• niski stopień edukacji (zaobserwowano, iż osoby ze średnim i wyższym wykształceniem  rzadziej zapadają na chorobę Alzheimera),
• predyspozycje genetyczne (mutacje w określonych genach).

Choroba Alzheimera - jakie są objawy choroby Alzheimera?

Aktywność umysłowa jest czynnikiem spowalniającym przebieg choroby. Na postęp Alzheimera mają także wpływ przebyte urazy, a w przypadku kobiet – ciąża po 40. roku życia. Dość rzadko choroba jest dziedziczona.

Alzheimeryzm rozwija się na początku bezobjawowo. Zaczyna się od zaburzeń pamięci trudności z zapamiętywaniem nowych informacji. Chory ma problemy z jazdą samochodem oraz korzystaniem z różnych przyrządów i instrumentów. Wiele osób z takimi objawami tłumaczy je sobie procesami starzenia. Wkrótce mogą pojawić się zmiany nastroju: chory staje się agresywny lub płaczliwy. Charakterystyczna jest także zmiana nawyków związanych ze spaniem oraz utrata motywacji, na przykład do kontaktów z ludźmi.

 Z czasem zaburzenia pamięci u chorego stają się mocno dokuczliwe i zdarza się mu zapomnieć nawet podstawowe informacje o sobie. Pojawiają się wówczas trudności z mówieniem oraz stany depresyjne i lękowe. U niektórych chorych występują halucynacje. Na tym etapie choroby pacjent przestaje odpowiednio się sobą zajmować.

Chory na Alzheimera w późnej fazie choroby nie rozpoznaje nawet bliskich mu osób, niekiedy nic nie mówi lub jest w stanie powiedzieć tylko pojedyncze słowa. Całymi dniami leży w łóżku, potrzebuje pomocy podczas jedzenia. Zwykle jest obojętny na wszystko, choć zdarzają się chwile pobudzenia. Na tym etapie choroby pacjent nie kontroluje czynności pęcherza moczowego i zwieraczy, konieczne jest więc cewnikowanie. Choroba Alzheimera objawia się wówczas zmianami neurologicznymi. Następnie mają miejsce powikłania pozamózgowe, a pacjenci często umierają w wyniku zapalenia płuc.

Choroba Alzheimera - jak przebiega leczenie choroby Alzheimera?

W leczeniu farmakologicznym otępienia typu Alzheimera uwzględnia się dwa podstawowe kierunki oddziaływań leczniczych:

• leczenie zaburzeń psychicznych i zachowania związanych z otępieniem takich jak: depresja, pobudzenie, lęk, objawy psychotyczne,
• oddziaływania mające prowadzić do zmniejszenia zaburzeń w zakresie funkcji poznawczych – pamięci, uwagi, itd.

Działania niefarmakologiczne

Wybór działań psychoterapeutycznych powinien zależeć od możliwości intelektualnych i możliwości uzyskania wglądu w istotę problemów oraz umiejętności terapeuty. Terapia wglądowa, poznawcza czy podtrzymująca możliwa do zastosowania we wczesnych stadiach choroby.

W pierwszej kolejności należy podejmować niefarmakologiczne działania, aby uniknąć stosowania niepotrzebnych leków i ograniczyć ich działania niepożądane.
Zaburzenia zachowania powinny podlegać leczeniu gdy:

• powodują niezadowolenie u pacjenta lub opiekuna,
• są niebezpieczne dla pacjenta lub otoczenia,
• kiedy zaburzają podstawową opiekę nad pacjentem, utrudniają socjalizację i obniżają jakość życia.

Działania poza farmakologiczne skierowane są przede wszystkim do opiekunów.

W celu umówienia się na konsultację u neurologa w mieście Warszawa skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337