Na czym polega metoda Ponsetiego?

Jak Ponseti wymyślił nieoperacyjną metodę leczenia stopy końsko-szpotawej?

Prace Ponsetiego nad nową metodą objęły badania nad pacjentami leczonymi wcześniej chirurgicznie (ocena 22 chorych z wrodzoną stopą końsko-szpotawą leczonych operacyjnie w 1920 r. przez Dr. Artura Steindlera).
Studiował rezultaty: badania RTG, badania laboratoryjne, historie chorób. Ponieważ populacja Iowa była stosunkowo stabilna w czasie, Ponseti z łatwością mógł zlokalizować pacjentów długo po tym, jak byli leczeni i zanalizować efekty leczenia po latach.
Młody lekarz przez 18 miesięcy zgłębiał anatomię stopy: jej funkcjonalność, biomechanikę i fizjopatologię. Spędził wiele godzin w prosektorium analizując budowę stóp martwo urodzonych dzieci (jak i dorosłych) ze zniekształceniem końsko-szpotawym, aby dowiedzieć się więcej na temat tej nieprawidłowości. Wnikliwie badał układ kości, budowę stawów i połączeń między kośćmi stępu, budowę mięśni, więzadeł, ścięgien.
Badając materiał pod mikroskopem Ponseti odkrył, że włókna w stopie zniekształconej u niemowląt zawierają liczne komórki silnie pofalowanego kolagenu, który bardzo dobrze reaguje na rozciąganie i nie tworzą się w nim uszkodzenia.
Młode chrząstki i komórki kostne zdeformowanej stopy zareagują więc na zmiany w kierunku niskich obciążeń statycznych – tak to wymyśliła sama natura a on to podchwycił. Delikatne manipulacje rozciągające ciasne przyśrodkowe więzadła powinny umożliwiać pewne korekty zniekształceń kości. Stawy zostaną odbudowane jeśli rozciąganie zostanie utrzymane w opatrunku gipsowym od 5 do 7 dni.

Na czym polega metoda Ponsetiego?

Metoda nieoperacyjnego leczenia wrodzonej stopy końsko-szpotawej została opracowana przez prof. Ignacio Ponsetiego w latach 50-tych ubiegłego wieku. Na czym polega?
Na początku wykonuje się ćwiczenia rozciągające stopę, ustawia się ją w prawidłowej pozycji, a następnie zakłada się serię opatrunków gipsowych. Gdy stopa znajdzie się w końcu w swoim optymalnym położeniu, przechodzi się do kolejnego etapu, czyli zlikwidowania ustawienia końskiego.
W znieczuleniu miejscowym przecina się ścięgno Achillesa, dzięki czemu uzyskuje się możliwość zgięcia stopy, a następnie znów zakłada się opatrunki gipsowe. Po maksymalnie 12 tygodniach nie jest już konieczne ich zakładanie, a stosuje się jedynie szynę odwodzącą na stopy, która ma zapobiec nawrotom wady. Jeśli w tym czasie dziecko rozpoczyna naukę chodzenia szyny używa się tylko na noc. Zazwyczaj stosuje się ją przynajmniej do czwartego roku życia.

Jakie są rezultaty metody Ponsetiego w leczeniu starszych dzieci?

Starsze dzieci mogą nosić specjalne ortezy, czyli stabilizatory. Nieoperacyjne metody leczenia stopy końsko-szpotawej przynoszą świetne rezultaty, choć czasem wada jest na tyle skomplikowana, że tylko zabieg chirurgiczny daje szansę na pełne wyleczenie. Wykonuje się go najczęściej po szóstym roku życia, by nie zaburzyć prawidłowego wzrostu stopy.

Gdzie zgłosić się na leczenie ze stopą końsko-szpotawą?

W sytuacji gdy mamy dziecko ze stopą końsko-szpotawą należy zgłosić się do ortopedy dziecięcego w Poradni Ortopedycznej. Ortopeda dziecięcy zastosuje powyższą metodę.

W celu umówienia się na konsultację u ortopedy dziecięcego skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337

W artykule zostały wykorzystane fragmenty tekstu autorswa Pani Moniki Jarczewskiej znajdującego się na portalu clubfoot.pl

Szanowni Pacjenci,

Przed zapisem do lekarza specjalisty bardzo prosimy o dokładne zapoznanie się z zakresem działalności danego lekarza (każdy lekarz specjalista leczy inną część ciała). W przypadku problemu z wyborem właściwego specjalisty, prosimy o kontakt z Recepcją Onkolmed. Chętnie służymy pomocą. W celu prawidłowego zapisu do specjalisty, przeprowadzamy wywiad z Pacjentem. Mając tę wiedzę łatwiej jest nam zaoferować konkretną pomoc i wybór odpowiedniego lekarza.

Ze względu na długą listę oczekujących w przypadku rezygnacji z wizyty prosimy o wcześniejsze jej odwołanie. 

Szanujmy się wzajemnie.