Jakie choroby czekają latem na kąpielisku?

Przyszło lato, rozpoczął się sezon urlopowy w związku z czym wielu z nas postanowiło wyjechać na urlop. Latem najchętniej wybieramy kierunki tam gdzie jest woda i można się schłodzić w czasie wylegiwania się na plaży w czasie upału. Wybieramy różne kąpieliska, te o które ktoś dba i jest ratownik i te dzikie, których stan jest bardzo zróżnicowany i niekontrolowany. Jest nam fajnie i miło bo mamy upragniony urlop i nie myślimy o możliwych zagrożeniach jakie czekają na nas na kąpielisku. Niesłusznie! Poniżej przedstawiamy jakie zagrożenia czmychają na kąpielisku i jakie mogą być ich konsekwencje?

Jakie zagrożenia czekają na kąpielisku?

Na kąpieliskach, w czasie urlopu mogą na nas czychać między innymi poniższe zagrożenia:

• sinice,
• bakterie E.coli,
• gronkowiec,
• grzybica.

Co to są sinice?

Sinice

Sinice, czyli cyjanobakterie, to organizmy samożywne, które należą do królestwa bakterii. Pojawiają się w wielu miejscach, jednak najczęściej zdajemy sobie sprawę z ich obecności wtedy, gdy ze wzmożoną siłą atakują kąpieliska. Pływanie w wodzie, w której sinice kwitną we wzmożonej liczbie, jest szkodliwe. Ich nadmiar powoduje, że woda ma charakterystyczną zieloną barwę, niekiedy "kołdrę" z glonopodobnych organizmów. Niestety, okres kwitnienia sinic przypada na lato, czyli nasze wakacje. Możemy się na nie natknąć zarówno w morzu, jak i w jeziorze czy rzece.

Gdzie występują sinice i jakie choroby wywołują?

Sinice zazwyczaj występują w silnie zanieczyszczonych wodach mórz czy jezior i zbiornikach zaporowych o wysokim stopniu eutrofizacji. Podczas kąpieli w tego typu zbiornikach wodnych wzrasta ryzyko zatrucia sinicami, którego objawami może być łagodne zatrucie pokarmowe lub poważniejsze w skutkach porażenie mięśni, które prowadzi do niewydolności oddechowej.

Jakie są objawy po kontakcie z sinicami?

Kąpiel w wodzie, w której namnożyły się sinice, może skutkować poważnymi dolegliwościami skórnymi wywołanymi przez kontakt z toksynami tych bakterii. Najczęściej są to:

• grudkowata lub pęcherzowa wysypka,
• pokrzywka,
• swędzenie skóry,
• rumień skórny,
• zapalenie spojówek,
• zapalenie błon śluzowych.

Objawy te zwykle ustępują w krótkim czasie, trudno jednak przewidzieć ile toksyn przenika do organizmu i jakie niesie to ze sobą zagrożenia.

Jakie są objawy po wypiciu wody z sinicami?

Wypicie wody z sinicami jest bardzo niebezpieczne i wywołuje objawy, z których część przypomina silne zatrucie pokarmowe. Są to:

• wymioty,
• biegunka,
• silne bóle brzucha,
• gorączka i dreszcze,
• bóle mięśniowe,
• zawroty głowy,
• zapalenie płuc.

Znane są także przypadki nagłej śmierci po wypiciu wody zatrutej sinicami.
Do zatrucia wywołanego toksynami sinic może dojść także na skutek spożywania ryb, które przebywały w zainfekowanym akwenie.

Co to są bakterie E.coli?

E.coli

Escherichia coli (E.Coli) czyli pałeczka okrężnicy, bo taka jest jej medyczna nazwa, to gram ujemna bakteria, należąca do rodziny Enterbacteriaceae. Pod tym określeniem kryje się ok. 200 różnych bakterii, należących do tego samego gatunku. Jest to bardzo popularna bakteria, wchodzi ona w skład fizjologicznej flory bakteryjnej jelita grubego człowieka i zwierząt stałocieplnych. I tam czuje się na swoim miejscu, nie czyniąc organizmowi krzywdy, a wręcz przeciwnie - w jelicie spełnia ona bowiem wiele pożytecznych funkcji – uczestniczy w rozkładzie pokarmu, przyczynia się do produkcji witamin z grupy B i K.
E.coli, tak pożyteczna w jelicie grubym, w innych miejscach organizmu okazuje się bardzo niebezpieczna. A, w pewnych sprzyjających okolicznościach, potrafi bardzo szybko się przemieścić.

Jakie zagrożenia niesie zakażenie bakterią E.coli?

Bakterie E.coli, które są nieszkodliwe w jelicie, powodują schorzenia innych układów:

• Kiedy bakterie dostaną się do układu moczowego, powodują zakażenia układu moczowego. Są najczęstszą przyczyną tych zakażeń. Gdy bakterie przedostaną się w różny sposób, lecz najczęściej poprzez uszkodzenie ściany przewodu pokarmowego do jamy brzusznej, rozwój bakterii E.coli powoduje ciężkie schorzenie zapalenie otrzewnej (łac. peritonitis). Często powikłaniem zapalenia otrzewnej może być posocznica i wstrząs endotoksyczny (sepsa).
• Niektóre szczepy E.coli produkują egzotoksynę i czasem powodują zatrucia pokarmowe najczęściej spowodowane spożyciem zakażonego pokarmu. Przebieg schorzenia ma różne nasilenie czasem może być bardzo groźne, ale w większości objawy nie są ciężkie.
• Szczególnie ciężkie objawy powoduje szczep E.coli O157:H7, który może doprowadzić do zespołu hemolityczo-mocznicowego:
  -szczepy enterotoksyczne,
  -szczepy enteropatogenne,
  -szczepy enteroinwazyjne,
  -szczepy werotoksyczne,
  -szczepy enteroagregacyjne.
• Szpitalne zapalenia płuc.
• Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u noworodków.
• Zakażenia pooperacyjne.

Sepsa – E.coli jest najczęstszą pałeczką Gramm (-) powodującą sepsę.
Organizmy młode są szczególnie narażone na zachorowania, przyjmuje się, że około połowa padnięć zwierząt młodych jest spowodowana kolibakteriozami. Wynika to z mniejszej odporności młodzieży.
Chorobotwórczość E.coli zależy od jej inwazyjności i możliwości wytwarzania toksyn. Inwazyjne szczepy tej bakterii mają zdolność wnikania do tkanek i wywoływania odczynów zapalnych, dlatego są przyczyną zapaleń przewodu pokarmowego i posocznic.
Szczepy toksynotwórcze produkują w jelitach duże ilości toksyn.
Są także szczepy o właściwościach inwazyjno - toksynotwórczych, mogące wywołać zarówno tzw. gastroenteritis jak i enterotoksemię.
W organizmie zwierząt chorych mogą znajdować się także różne serotypy zarazka. Najistotniejsze w wywołaniu zachorowań są: enterotoksyna, endotoksyna i neurotoksyna.
Enterotoksyna działając na śluzówkę jelit w połączeniu z endotoksyną powoduje zapalenie jelit i objawy zatrucia.
Neurotoksyna wchłonięta do organizmu z przewodu pokarmowego, prowadzi do wystąpienia charakterystycznych objawów ze strony układu nerwowego oraz przyczynia się do powstania chorób, np. choroby obrzękowej u świń. Szczepy hemolityczne są bardziej chorobotwórcze niż szczepy niehemolityczne. Hemolizyna ma bowiem właściwości toksyny o działaniu nie tylko hemolitycznym, ale także dermonekrotycznym i koagulującym plazmę.
Obecnie wyróżnia się 5 wirotypów związanych z zakażeniami przewodu pokarmowego oraz wirotyp E.coli uropatogennych, odpowiedzialnych za zakażenia układu moczowego.

Co to jest gronkowiec?

Gronkowiec

Gronkowiec złocisty to bardzo szybko rozprzestrzeniająca się bakteria. Można się nią zarazić poprzez styczność z zakażonymi przedmiotami, kontakt z nosicielem bądź drogą kropelkową. Z tego względu szacuje się, że aż 10-50 proc. całej populacji jest nosicielami bakterii, było nim w przeszłości lub dopiero będzie. Widełki są tak szerokie, ponieważ u wielu osób gronkowiec złocisty nie powoduje zakażeń, a samo nosicielstwo nie daje żadnych objawów. Zwykle bakterie bytują w gardle, jamie nosowej, a u kobiet w okolicach intymnych. Na gronkowca złocistego nie ma szczepionki, a sama choroba oporna jest na antybiotyki.

Jakie objawy daje gronkowiec przy zatruciu pokarmowym?

Gronkowiec lubi żywność przeterminowaną, pochodzącą z uszkodzonych opakowań lub niewłaściwie mrożoną. Bakterie możemy przenieść też na brudnych rękach. Tymi drogami łatwo o zatrucie pokarmowe. Jego charakterystyczne objawy to:

• bóle brzucha,
• wymioty,
• gorączka,
• biegunka.

nie przechodzące po jednym, dwóch dniach od zjedzenia potrawy, co do której mamy podejrzenia, że nam zaszkodziła.
Uważajmy na żywność sprzedawaną na plaży i okolicznych barach.
Jakie objawy dają choroby skóry wywołane przez gronkowiec?

Gronkowiec często wywołuje choroby skóry. Pojawiają się wtedy zakażenia, pęcherze, trądzik, ropne guzki (czyraki) lub jęczmienie. Takie zmiany skórne niejednokrotnie swędzą lub bolą. Najczęstsze choroby skóry, którym winne są gronkowce to:

• zapalenie mieszków włosowych,
• figówka gronkowcowa (zapalenie mieszków włosowych na twarzy lub głowie),
• czyraki,
• ropnie mnogie,
• a u noworodków liszajec pęcherzowy.

Jakie są objawy zakażenia układu oddechowego przez gronkowiec?

Bakterie często atakują układ oddechowy tuż po przejściu infekcji wirusowej, kiedy organizm jest osłabiony. Dlatego, jeśli przeziębienie lub grypa się przedłużają lub ich objawy się zaostrzają, niezwłocznie należy skontaktować się z lekarzem. Najczęstsze choroby wywoływane przez gronkowce to:

• zapalenie oskrzeli,
• zapalenie płuc,
• zapalenie tchawicy,
• zapalenie migdałków,
• zapalenie ucha.

Wiele osób jest nosicielami bakterii gronkowca - umiejscawia się on gardle lub nosie i choć nie daje objawów, jest potencjalnym źródłem zakażenia.

Co to jest grzybica?

Grzybica

Grzybica skóry to jedna z najczęstszych chorób skórnych, którą bardzo łatwo się zarazić. Niedoleczona grzybica ma tendencję do uporczywego nawracania. Przyczyną grzybicy skóry są infekcje spowodowane przez chorobotwórcze grzyby: dermatofity i drożdżaki.
Grzybica skóry może dotyczyć różnych obszarów ciała – jej najczęstszą odmianą jest grzybica skóry głowy, stóp i (rzadziej) dłoni, a także grzybica narządów płciowych czy jamy ustnej. Infekcja grzybicza jest często spotykana na skórze tułowia i kończyn, rzadziej występuje grzybica skóry twarzy. Powodem jest zakażenie skóry chorobotwórczymi grzybami, które następnie namnażają się w sposób nieprawidłowy, powodując dokuczliwe objawy skórne. Grzybica jest łatwa do wyleczenia preparatami stosowanymi miejscowo, ale należy przy tym pamiętać, że niedoleczona może uporczywie powracać. Ulgę przynoszą także różne domowe sposoby leczenia grzybicy.

Jakie są najczęstsze objawy grzybicy skóry?

W przypadku grzybic skóry, w tym pachwin, najczęstsze objawy to: świąd, łuszczenie się skóry, miejscowe zaczerwienie. Z czasem między palcami dochodzi do powstania drobnych szczelin, sączenia i odwarstwiania się płatów zmacerowanego, czyli charakterystycznie pomarszczonego w wyniku działania wilgoci, naskórka. Na podeszwie stopy zwykle wysiewają się liczne, drobne pęcherzyki wypełnione przeźroczystym płynem. Jeśli twój naskórek na stopie nadmiernie rogowacieje, to również może być grzybica.
Częstym powikłaniem przewlekłej grzybicy stóp jest grzybica paznokci. Zmiany chorobowe zaczynają się od wolnego brzegu płytki paznokciowej i postępują w dół. Na początku przypominają białawo-żółte smugi w obrębie paznokcia. Z czasem cała płytka matowieje, ulega zgrubieniu, rozwarstwia się i kruszy.

Co zrobić gdy dojdzie do zakażenia w czasie urlopu?

W sytuacji gdy w czasie urlopu dojdzie do zakażenia którąś z powyższych chorób, bakterii i wystąpią opisane objawy, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu (lekarzem rodzinnym). Lekarz rodzinny po zbadaniu zaleci odpowiednie leczenie a jeśli będzie trzeba to pokieruje do odpowiedniego lekarza specjalisty w sytuacji gdy wymagane jest leczenie specjalistyczne.
Pamiętajmy nie bagatelizujmy żadnych objawów i uważajmy na to jak spędzamy urlop!
W celu umówienia się na wizytę u lekarza rodzinnego skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337