Choroba Leśniowskiego-Crohna - przyczyny, objawy i leczenie

Jaką chorobą jest choroba Leśniowskiego-Crohna?

Choroba Leśniowskiego-Crohna (potoczne określenie „choroba Crohna”) należy do nieswoistych chorób zapalnych jelit. Może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego – od jamy ustnej do odbytu.
Najczęstszą lokalizacją zmian zapalnych jest końcowy odcinek jelita krętego, a w następnej kolejności jelito cienkie i grube oraz samo jelito grube. Zmiany w przełyku, żołądku i dwunastnicy występują w niewielkim odsetku przypadków, zmiany w okolicy odbytu w postaci szczelin, ropni i przetok – u około połowy chorych.
Dokładna przyczyna choroby Leśniowskiego-Crohna nie jest znana. Wśród mechanizmów powstawania wymienia się 3 główne czynniki:

• osobniczą podatność (genetyczną),
• mikroflorę jelitową,
• odpowiedź immunologiczną błony śluzowej pacjenta.
• Choroba rozwija się, gdy u podatnych osób wystąpi upośledzenie mechanizmów odpowiedzi immunologicznej na drobnoustroje wewnętrzne.

Choroba Leśniowskiego-Crohna - jakie objawy towarzyszą chorobie Leśniowskiego-Crohna?

W przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna objawy zależą od tego, w którym miejscu toczy się proces zapalny i jak bardzo jest nasilony.
Jeśli odczuwasz nasilenie objawów, zwłaszcza jeśli dokucza ci biegunka, w stolcu zauważasz krew lub śluz, albo jeśli stolce są czarne potrzebujesz pomocy medycznej. Również wtedy, jeśli twój brzuch jest wzdęty, odczuwasz silny ból a objawom towarzyszy gorączka powyżej 38 st. C.
Najczęściej chorzy skarżą się na:

• bóle brzucha (zwykle z prawej strony, na wysokości biodra, co często mylnie jest uznawane za zapalenie wyrostka robaczkowego),
• wzdęcia,
• utratę masy ciała,
• osłabienie i stany gorączkowe,
• ropnie około odbytnicze,
• szczeliny odbytu.

Poza tym w przebiegu choroby powstają przetoki między jelitem a skórą lub pęcherzem moczowym czy pochwą u kobiet. Może też dochodzić do stanów zapalnych w innych częściach organizmu - pojawiają się np. powikłania skórne (rumień guzowaty), zapalenie stawów, zapalenie tęczówki, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie naczyń, zmiany zakrzepowo-zatorowe.

Choroba Leśniowskiego-Crohna – jak przebiega rozpoznanie i leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna?

Chorobę Leśniowskiego-Crohna rozpoznaje się w szpitalu. W celuzdiagnozowania choroby Leśniowskiego-Crohna wykonuje się:

• badanie endoskopowe,
• badanie radiologiczne z podaniem kontrastu,
• badanie ultrasonograficzne (USG) i tomografię komputerową jamy brzusznej (CT),
• badanie histologiczne wycinka jelita.

Trudność w zdiagnozowaniu choroby Leśniowskiego-Crohna pojawia się, gdy zmiany patologiczne zajmują wyłącznie jelito grube. W takich przypadkach odróżnienie choroby Leśniowskiego-Crohna od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego jest niemożliwe.
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna jest długotrwałe i polega – oprócz leczenia farmakologicznego – na oszczędzającym trybie życia, a także leżeniu w łóżku w okresie zaostrzeń. W czasie leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna należy eliminować stres, rzucić palenie tytoniu, unikać stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), których efektem ubocznym są owrzodzenia w przewodzie pokarmowym. Dieta przy chorobie Leśniowskiego-Crohna natomiast powinna być bogata w białko, witaminy, kwas foliowy, żelazo, a uboga w błonnik i tłuszcze.

W celu umówienia się na konsultację u dietetyka, lekarza rodzinnego skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337