Niedokrwienne zapalenie jelita grubego - przyczyny, objawy, leczenie

Co to jest niedokrwienne zapalenie jelita grubego?

Choroba jelita grubego spowodowana niedostatecznym dopływem krwi do jego ściany. U podłoża choroby leży najczęściej miażdżyca tętnic krezkowych. Szczególnie narażone na niedokrwienie są okolice  zagięcia śledzionowego, zstępnica oraz górna część odbytnicy. Może mieć przebieg ostry lub przewlekły. Czynniki sprzyjające wystąpieniu niedokrwienia to choroby zapalne naczyń, wstrząs, świeży zawał, niewydolność serca, zator, sepsa, stany nadkrzepliwości, doustne środki antykoncepcyjne, glikozydy naparstnicy, leki hipotensyjne, środki obkurczające naczynia, operacje tętniaków aorty brzusznej, brzuszno-kroczowa resekcja odbytnicy oraz zwężenie okrężnicy wywołane nowotworem lub zapaleniem uchyłków, a także stres, nadużywanie alkoholu, nieodpowiednia dieta. Ostre niedokrwienie najczęściej jest spowodowane zatorem tętniczym. Wtedy jedno z trzech głównych naczyń krwionośnych zaopatrujących jelita zostaje nagle zaczopowane materiałem zatorowym (najczęściej skrzepliną). Objawy rozpoczynają się gwałtownie, bardzo silnym bólem brzucha (przeważnie w lewej jego połowie). Nagłe zamknięcie tętnicy zaopatrującej jelito można przyrównać do zawału serca. W tym przypadku jest to również stan bezpośredniego zagrożenia życia. Szybko dochodzi do niedokrwienia a następnie martwicy ściany jelita, rozwija się zapalenie otrzewnej i wstrząs.

Jakie są objawy niedokrwiennego zapalenia jelit?

Objawy rozpoczynają się gwałtownie, bardzo silnym bólem brzucha. Nagłe zamknięcie tętnicy zaopatrującej jelito można przyrównać do zawały serca. W tym przypadku jest to również stan bezpośredniego zagrożenia życia. Szybko dochodzi do niedokrwienia a następnie martwicy ściany jelita, rozwija się zapalenie otrzewnej i wstrząs. Brak szybkiej i profesjonalnej pomocy lekarskiej może doprowadzić do zgonu pacjenta.
Materiał zatorowy może powstawać w żylakach kończyn dolnych, przy długotrwałym unieruchomieniu (opatrunek gipsowy), po zabiegach operacyjnych.
Na tworzenie skrzeplin wewnątrz serca narażeni są pacjenci z utrwalonym migotaniem przedsionków, którzy nie stosują profilaktyki przeciwzakrzepowej.
Przewlekłe niedokrwienie jelit zwane też anginą brzuszną spowodowane jest najczęściej miażdżycą tętnic. Z uwagi na to, że jelita otrzymują krew z wielu różnych naczyń, które łączą się wzajemnie ze sobą, tym samym zapewniając ukrwienie nawet przy wyłączeniu jednego, objawy pojawiają się dopiero przy zaawansowanym procesie miażdżycowym. Początkowo są słabo wyrażone i mogą być łatwo zinterpretowane przez lekarza jako zaburzenia czynnościowe. Są to bóle brzucha pojawiające się zwłaszcza po posiłku kiedy jelita wymagają większej ilości tlenu potrzebnej do procesy trawienia. Dolegliwości zaczynają się od kilku do kilkunastu minut po jedzeniu, zwłaszcza po obfitym, tłustym posiłku. Utrzymują się 1-4 godzin.
Inne mogące towarzyszyć niedokrwieniu symptomy to nudności, wymioty, biegunki, zaparcia. Alarmującym objawem powinno być pojawienie się krwi w stolcu oraz spadek masy ciała (spowodowany ograniczeniem jedzenia oraz gorszym trawieniem i wchłanianiem pokarmów). Pacjenci bardzo często deklarują strach przed jedzeniem z powodu pojawiającego się bólu – jest to bardzo typowa cecha niedokrwienia jelit.
Inne, rzadsze przyczyny niedokrwienia to: wady rozwojowe naczyń (hipoplazja tętnicy), choroby układowe przebiegające z zapaleniem tętnic, uszkodzenie tętnicy (np. podczas zabiegu operacyjnego).

Jaki diagnozuje się niedokrwienne zapalenie jelita grubego?

Kluczową rolę w diagnostyce choroby odgrywa tomografia komputerowa z podaniem środka kontrastowego, która pozwala uwidocznić naczynie i ocenić stopień jego zwężenia. Niekiedy zwężoną tętnice można też stwierdzić w badaniu USG. W badaniach laboratoryjnych może dojść do podwyższenia wartości OB i liczby leukocytów. Zaznacza się zwiększona aktywność enzymów wątrobowych i trzustkowych.
Leczenie chirurgiczne polega na wytworzeniu pomostu omijającego niedrożne naczynie (by-pass) lub na małoinwazyjnym, przezskórnym udrożnieniu zwężonej przez blaszkę miażdżycową tętnicy (angioplastyka). W przypadku gdy dojdzie do martwicy jelita, konieczna może być resekcja (wycięcie) martwego fragmentu.
Ważną rolę odgrywa profilaktyka przeciwmiażdżycowa, polegająca między innymi na stosowaniu diety niskotłuszczowej z ograniczeniem tłuszczów zwierzęcych; odpowiedniej aktywności fizycznej; rezygnacja z nałogu tytoniowego. Niekiedy zalecane jest stosowanie leków zmniejszających stężenie cholesterolu (statyny) i przeciwagregacyjnych (ASA).

Jak leczy się niedokrwienne zapalenie jelita grubego i jakie są rokowania?

Leczenie niedokrwiennego zapalenia jelita grubego jest całkowicie zależne od nasilenia objawów i ogólnego stanu zdrowia danej osoby. Łagodne przypadki zwykle nie wymagają hospitalizacji i ustępują w ciągu kilku dni przy odpowiednim leczeniu. Antybiotyk zwykle podaje się jako środek zapobiegawczy w celu zapobiegania infekcji, a dodatkowe leki stosuje się w celu regulacji ciśnienia krwi i przywrócenia prawidłowego krążenia krwi. Umiarkowane do ciężkich przypadki często wymagają szerszego leczenia.
Osoby odwodnione, które doświadczają ciężkich objawów, mogą zostać hospitalizowane w celu ustabilizowania swojego stanu. Uzupełniające składniki odżywcze są zwykle podawane dożylnie, a dieta osobnika może być ograniczona do czasu przywrócenia prawidłowej czynności okrężnicy. Niektóre osoby mogą również wymagać leków przeciwbólowych w celu złagodzenia dyskomfortu. Osoby, u których zdiagnozowano niedrożność jelit, mogą zostać poddane natychmiastowej operacji w celu usunięcia blokady i przywrócenia prawidłowej czynności jelit.
Rokowanie związane z niedokrwiennym zapaleniem jelita grubego zależy od prezentacji stanu, a także terminowego i odpowiedniego leczenia. Jeśli objawy nie zostaną leczone, ryzyko rozwoju infekcji dramatycznie wzrasta i może zagrozić życiu danej osoby. Powikłania związane z niedokrwiennym zapaleniem jelita grubego obejmują zgorzel, sepsę i perforację jelit. Aby obniżyć ryzyko nawrotu niedokrwiennego zapalenia jelita grubego, osoby na ogół instruuje się, aby stosować zdrową, zrównoważoną dietę i dużo ćwiczyć. Może być również zalecane, aby ludzie powstrzymywali się od ryzykownych zachowań, takich jak palenie, i podejmowali aktywne działania w celu obniżenia poziomu cholesterolu.

Gdzie pójść do proktologa?

Onkolmed Lecznica Onkologiczna jest to przychodnia onkologiczna w Warszawie w której działa Poradnia Proktologiczna. Pracują w niej bardzo dobrzy i polecani lekarze specjaliści specjalizujący się w leczeniu nowotworów oraz innych chorób dolnego odczinka układu pokarmowego.
Przychodnia onkologiczna Onkolmed Lecznica Onkologiczna to bardo dobry wybór jeśli szuka się diagnozy i leczenia nowotworów dolnego odczinka układu pokarmowego.

W celu umówienia się na konsultację u proktologa, onkologa, skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337.

Źródła:
opiekanadchorym.pl/osoby-chore-przewlekle/choroby-zapalne-jelit/517-2/
portal.abczdrowie.pl/zapalenie-jelita-grubego-objawy-przyczyny-leczenie
netinbag.com/pl/health/what-is-ischemic-colitis.html
stomalife.pl/slownik/niedokrwienne-zapalenie-jelita-grubego/