Co to są nowotwory neuroendokrynne?

Co to są nowotwory neuuroendokrynne?

Nowotwory neuroendokrynne to nowotwory, które rozwijają się powoli i niepostrzeżenie. Około 70 % guzów powstaje w obszarze jelit, żołądka i trzustki. W Polsce już odnotowano ponad 2 tysiące zachorowań. Zobacz, co powinieneś wiedzieć o tej chorobie
10 listopada na całym świecie obchodzony jest Dzień Świadomości Nowotworów Neuroendokrynnych. Choć szacuje się, że w Polsce wykryto już ponad 2 tysiące zachorowań to faktyczna ich liczba może być znacznie większa. Ten nowotwór bardzo trudno zdiagnozować, często jest on też niewłaściwie leczony. Ponieważ atakuje zazwyczaj takie organy jak trzustka czy żołądek, mylony jest z pospolitymi schorzeniami układu pokarmowego. Postawienie właściwej diagnozy może zająć nawet od 5 do 7 lat. Choroba ta nie jest wszystkim znana, dlatego warto uświadomić sobie, że jej zagrożenie jest realne i dotyka coraz więcej osób.

Nowotwory neuroendokrynne – jakie są objawy nowotworów endokrynnych?

Nowotwory neuroendokrynne dają różnorodne objawy. Często są rozpoznawane bardzo późno, ponieważ objawy niejednokrotnie narastają powoli, a także mogą imitować inne choroby, takie jak zapalenie śluzówki żołądka, kamica żółciowa czy choroba Leśniowskiego-Crohna. W około dwóch trzecich przypadków choroba przebiega bezobjawowo. Jest to spowodowane m.in. tym, że wiele tych nowotworów pozostaje nieaktywnych, tzn. nie wydzielają żadnych hormonów, które by mogły wywoływać odpowiadające im objawy. Dlatego zaburzenia pojawiają się dopiero wtedy, gdy wzrost nowotworu jest na tyle zaawansowany, że powoduje ucisk sąsiadujących narządów i struktur tkankowych. W około jednej trzeciej przypadków, z uwagi na rodzaj komórek, z których się wywodzą, nowotwory te mogą wydzielać hormony albo substancje hormonopodobne. Zależnie od rodzaju wydzielanego hormonu nawet guz o niewielkich rozmiarach może wywołać nasilone dolegliwości. Dla przykładu: nowotwór o nazwie „rakowiak” (carcinoid) wytwarza serotoninę, hormon wpływający na rozszerzenie lub zwężenie naczyń krwionośnych. Nadmiar serotoniny może wywołać biegunkę i napadowe zaczerwienienie skóry. Mówi się w takich przypadkach o tzw. zespole rakowiaka, w którym dodatkowo występują bóle brzucha, brak apetytu, utrata masy ciała i uszkodzenie mięśnia serca. Rakowiak stanowi najczęstszą postać nowotworu neuroendokrynnego. Około połowa przypadków rozpoznanych NET przypada na ten rodzaj guza. Najczęściej powstaje w obrębie jelita ślepego, w jelicie krętym (końcowy odcinek jelita cienkiego), w żołądku i w płucach. Nowotwory neuroendokrynne, które nie wydzielają hormonów ani substancji hormonopodobnych, niekiedy są rozpoznawane dopiero na podstawie wyników badania próbki krwi albo moczu. Wówczas przeprowadza się badania obrazowe dla określenia lokalizacji guza. Dzięki nim można też stwierdzić, czy obecne są już przerzuty, a jeśli tak, to gdzie.

Nowotwory neuroendokrynne – jak przebiega leczenie nowotworów endokrynnych?

Leczeniem nowotworów neuroendokrynnych zajmuje się sztab specjalistów: endokrynolog, gastrolog, onkolog, kardiolog, radiolog, neurochirurg. Pracują razem, zajmując się wycinkami problemu i wzajemnie dzieląc informacjami.
Leczenie operacyjne to leczenie podstawowe. ma sens nie tylko wtedy, gdy możliwe jest usunięcie całego guza i jest on łagodny, bądź wykryty we wczesnym stadium choroby. Dowiedziono, że nawet częściowe operacje, zmniejszenie masy guza, niejednokrotnie przedłuża życie pacjentów, a przede wszystkim znacznie podnosi jego jakość, usuwając objawy.
Klasyczna chemioterapia w leczeniu guzów neuroendokrynnych najczęściej się nie sprawdza. Wyjątek stanowi pewna grupa nowotworów neuroendokrynnych, budową i zachowaniem najmocniej przypominająca klasycznego raka.
Wielką nadzieją i pomocą dla chorych okazały sie tzw. analogii somatostatyny, grupa leków hormonalnych, podawanych domięśniowo i dożylnie. Hamują rozwój choroby, łagodzą objawy, a czasem prowadzą także do zmniejszenia masy guza.
Inne metody leczenia: radioterapia i terapie ukierunkowane molekularnie: leki, które wybiórczo blokują szlaki sygnałowe komórek nowotworowych. Cel leczenia: zahamowanie procesu nowotworowego. W przypadku leczenia opartego o ewerolimus, lek stosowany w zapobieganiu odrzutów przeszczepów, ale i  generalnie w onkologii, aż w 80% przypadków obserwuje się poprawę.
Jedną z nowoczesnych metod leczenia jest połączenie analogów somatostatyny z izotopem. Wówczas uzyskujemy tzw. celowaną terapię izotopową. Ten analog nie tylko łączy się z komórką guza i działa na nią nie tylko hormonalnie, ale również dodatkowo - poprzez promieniowanie.

W celu umówienia się na konsultację u endokrynologa, neurochirurga, ginekologa, radiologa i onkologa skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337