Rak żołądka - leczenie postaci nieoperacyjnych

Co to jest rak żołądka?

Rak żołądka to złośliwy nowotwór, który coraz częściej występuje w Polsce (co roku odnotowuje się ponad pięć tysięcy nowych przypadków). Na nowotwór żołądka częściej zapadają mężczyźni niż kobiety, jednak obie te płcie powinny być czujne, aby możliwie wcześnie zdiagnozować chorobę. Choroba jest częstą przyczyną zgonów właśnie ze względu na późną diagnostykę, która utrudnia skuteczne leczenie, a niekiedy wręcz je uniemożliwia. Za najlepszą metodę wykrywającą raka żołądka uważa się gastroskopię, w trakcie której pobierany jest wycinek błony śluzowej do badania. Rokowania w tej chorobie zależą od rodzaju nowotworu (najczęstszą odmianą choroby jest gruczolakorak). Poza gruczolakorakiem rzadszymi rodzajami tego nowotworu są: chłoniaki, rakowiaki, mięsaki oraz nowotwory drobnokomórkowe.

Jakie jest leczenie postaci nieoperacyjnych raka żołądka?

Przyczyną braku możliwości wykonania radykalnej resekcji żołądka może być zbyt duże zaawansowanie miejscowe, rozsiew wewnątrzotrzewnowy, obecność przerzutów odległych i stan ogólny chorego. W każdym przypadku, w zależności od sytuacji klinicznej, decyzje terapeutyczne należy podejmować indywidualnie, a podstawowym celem leczenia jest wydłużenie czasu przeżycia i zmniejszenie dolegliwości spowodowanych chorobą prowadzące do poprawy jakości życia. Można rozważać zastosowanie chemioterapii paliatywnej, radioterapii, chirurgii, terapii molekularnie ukierunkowanych czy wyłącznie leczenia wspomagającego. Zabiegi chirurgiczne, takie jak: szerokie miejscowe wycięcie guza, częściowa gastrektomia, wyłonienie przetoki czy zespoleń omijających, mogą być podejmowane z paliatywną intencją w celu umożliwienia chorym przyjmowania pokarmów czy zmniejszenia bólu. Podobnie, radioterapia może u części pacjentów ograniczyć krwawienie i ból czy też zmniejszyć objawy wywołane uciskiem guza pierwotnego lub przerzutu. Zmniejszenie dolegliwości może utrzymywać się nawet przez kilka miesięcy.

Chemioterapia paliatywna

Najczęściej podejmowaną formą leczenia nieoperacyjnych postaci raka żołądka jest chemioterapia. Biorąc pod uwagę paliatywny charakter leczenia i jego stosunkowo wysoką toksyczność, przez wiele lat toczyła się debata na temat zasadności tej terapii, a szczególnie jej wczesnego rozpoczęcia. W metaanalizie pochodzących z rejestru badań klinicznych Cochrane (Cochrane Controlled Trials Register) i bazy danych CANCERLIT (badania z randomizacją), w których porównywano różne schematy chemioterapii z najlepszym leczeniem objawowym (BSC, best supportive care), wykazano, że w porównaniu z BSC chemioterapia znamiennie wydłuża medianę czasu przeżycia z 4,3 do 11 miesięcy. W grupie chorych otrzymujących chemioterapię obserwowano również wydłużenie czasu do progresji i poprawę jakości życia. Jednak, przy kwalifikowaniu chorych do chemioterapii paliatywnej, należy zawsze wziąć pod uwagę stan ogólny, zasięg nowotworu, choroby współistniejące i przede wszystkim wolę chorego.

Aktywnymi cytostatykami stosowanymi w monoterapii raka żołądka są przede wszystkim 5-fluorouracyl, mitomycyna, etopozyd, cisplatyna i antracykliny, a w ostatnich latach także docetaksel i irinotekan; przy zastosowaniu tych preparatów odsetek odpowiedzi waha się od 10% do 20%. Skuteczność chemioterapii wielolekowej w porównaniu z monoterapią jest wyższa, aczkolwiek kosztem zwiększonej toksyczności. Wyniki metaanalizy obejmującej badania dotyczące tego zagadnienia wykazały, że mediana czasu przeżycia chorych otrzymujących chemioterapię wielolekową w porównaniu z monoterapią wynosiła odpowiednio 7 i 6 miesięcy, a odsetek zgonów spowodowanych toksycznością leczenia wynosił odpowiednio 2,1% i 0,9%. Od wczesnych lat 80. XX wieku za „złoty standard” uważano chemioterapię według schematu FAM (5-fluorouracyl, doksorubicyna, mitomycyna) lub CF (cisplatyna, 5-fluorouracyl). Przez wiele lat schematy te były stosowane jako komparatory w badaniach klinicznych oceniających nowe leki. Oba były ze sobą porównane w trójramiennym badaniu Europejskiej Organizacji na rzecz Badań i Leczenia Raka (EORTC, European Organisation for Research and Treatment of Cancer); w ramieniu trzecim zastosowano schemat zawierający etopozyd, 5-fluorouracyl i leukoworynę — nie stwierdzono żadnych różnic w porównywanych wynikach.

Poprawę wyników paliatywnej chemioterapii uzyskano, dołączając docetaksel do schematu CF. Czas do progresji choroby był znamiennie dłuższy w grupie chorych otrzymujących schemat z docetakselem (DCF) i wynosił odpowiednio 5,6 i 3,7 miesiąca (p < 0,001). Mediana czasu przeżycia całkowitego była również znamiennie dłuższa w tej grupie chorych (9,2 i 8,6 mies., p = 0,02). Leczenie z udziałem docetakselu wiązało się ze wzrostem działań niepożądanych. Toksyczność w stopniu 3. i 4. dotyczyła 69% chorych leczonych schematem DCF i 59% pacjentów leczonych schematem CF. Objawami dominującym była neutropenia i zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Na podstawie wyników tego badania Amerykańska Agencja do Spraw Żywności i Leków (FDA, Food and Drug Administration) zatwierdziła schemat DCF do leczenia w I rzucie zaawansowanych postaci raka żołądka. Od tego czasu podejmowano kilka prób modyfikacji schematu DCF, które miały na celu wypracowanie schematów chemioterapii o porównywalnej skuteczności i mniejszej toksyczności. Podstawowym celem badania REAL-2, była próba odpowiedzi na pytanie, czy cisplatynę można bezpiecznie zastąpić oksaliplatyną, a 5-fluorouracyl — kapecytabiną, doustną pochodną fluoropirymidyny. W ramieniu kontrolnym chorzy otrzymywali schemat ECF (epirubicyna, cisplatyna, 5-fluorouracyl). Nie stwierdzono różnic w medianie czasu przeżycia całkowitego pomiędzy badanymi grupami chorych. W porównaniu z cisplatyną, leczenie oksaliplatyną wiązało się z mniejszym odsetkiem neutropenii 3. i 4. stopnia, neurotoksycz ności i neuropatii. Działania niepożądane związane z podawaniem kapecytabiny i 5-fluorouracylu były porównywalne. Wyniki dotyczące podobnej skuteczności kapecytabiny i 5-fluorouracylu potwierdzono w badaniu Kanga i wsp. — mediana czasu przeżycia do progresji była identyczna w obu grupach chorych, ale współczynnik odpowiedzi i czas przeżycia całkowitego był korzystniejszy w grupie osób leczonych kapecytabiną.

Gdzie pójść do onkologa w Warszawie w celu leczenia raka żołądka?

Onkolmed Lecznica Onkologiczna jest to przychodnia onkologiczna w Warszawie w której działa Poradnia Nowotworów Układu Pokarmowego. Pracują w niej bardzo dobrzy i polecani lekarze specjaliści specjalizujący się w leczeniu nowotworów układu pokarmowego.
Przychodnia onkologiczna Onkolmed Lecznica Onkologiczna to bardo dobry wybór jeśli szuka się diagnozy i leczenia nowotworów.

W celu umówienia się na konsultację u chirurga, chemioterapeuty, onkologa, skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337.

Źródła:
medonet.pl/choroby-od-a-do-z/choroby-nowotworowe,rak-zoladka---wczesne-objawy--rokowania--leczenie-i-przyczyny,artykul,1581710.html
journals.viamedica.pl/palliative_medicine_in_practice/article/viewFile/28517/23287