Zaburzenia czynnościowe z towarzyszącymi objawami klinicznymi

Co to są zaburzenia czynnościowe (funkcjonalne) z towarzyszącymi objawami klinicznymi?

Zaburzenie czynnościowe (funkcjonalne) jest stanem chorobowym , który utrudnia normalne funkcjonowanie procesów fizjologicznych, że pozostaje w dużym stopniu wykryte badanej rozwarstwienie nawet pod mikroskopem. Na zewnątrz nie widać żadnych nieprawidłowości. Kontrastuje to z zaburzeniem strukturalnym (w którym pewna część ciała może być postrzegana jako nienormalna) lub zaburzeniem psychosomatycznym (w którym objawy są spowodowane chorobą psychiczną lub psychiatryczną). Definicje różnią się nieco między dziedzinami medycyny. Ogólnie mechanizm powodujący zaburzenia czynnościowe jest nieznany, słabo poznany lub czasami nieistotny dla celów leczenia. Często uważa się, że zaangażowany jest mózg lub nerwy. Często osoba z jednym zaburzeniem funkcjonalnym będzie miała inne.
To, czy dany stan chorobowy zostanie nazwany zaburzeniem czynnościowym, zależy częściowo od stanu wiedzy. Niektóre choroby, w tym epilepsja , schizofrenia i migrenowe bóle głowy, były kiedyś uważane za zaburzenia czynnościowe, ale nie są już ogólnie klasyfikowane w ten sposób.

Jakie są objawy zaburzeń czynnościowych (funkcjonalnych)?

Nie da się w jednym miejscu zebrać wszystkich możliwych objawów gdyż taka lista byłaby bardzo długa. Każde zaburzenie funkcjonalne w organizmie człowieka objawia się w różny sposób. To właśnie w zależności jaki występują objawy, taką chorobę diagnozuje lekarz.

Jak rozpoznać zaburzenia czynnościowe (funkcjonalne)?

Zaburzenia czynnościowe z towarzyszącymi objawami klinicznymi rozpoznaje się po zauważalnych objawach. To lekarz po zapoznaniu się z objawami może zlecić dodatkowe badania (laboratoryjne lub obrazowe) w celu potwierdzenia własnej diagnozy. Dopiero na podstawie nich może zalecić odpowiednie leczenie. Niektóre z tych chorób mogą być leczone przy użyciu radioterapii.

Jakie są wyniki badań klinicznych w leczeniu  zaburzeń czynnościowych z towarzyszącymi objawami klinicznymi?

Orbitopatia tarczycowa w przebiegu choroby Graves-Basedov (Thyroid eye disease)

Towarzyszy najczęściej nadczynności tarczycy i podwyższonemu poziomowi hormonów wytwarzanych przez tarczycę (T3, T4). U pacjentów z tyreotoxykozą stwierdzono objawy orbitopatii u około 10-20% chorych. Istotą schorzenia jest naciek tkanek, głównie mięśni pozagałkowych przez limfocyty, prowadzący do upośledzenia ich funkcji. Sztywna kostna struktura oczodołu wypełnia się większą masą tkanek, które uciskają jego ściany i gałkę oczną, przesuwając ją, nawet bardzo, w kierunku powiek elastycznie ustępujących pod wpływem jej naporu. W ten sposób powstaje wytrzeszcz. Schorzenie nie leczone prowadzi do zwłóknienia i zmian nieodwracalnych. Orbitopatia o niewielkim nasileniu zwykle ustępuje po wyrównaniu czynności tarczycy. Przypadki ze znacznym zaawansowaniem choroby wymagają sterydoterapii. Dołączenie do sterydoterapii, radioterapii i napromienienie przestrzeni zagałkowych dawką 20 Gy/10 frakcjach, jest bezpieczne, nie powoduje uszkodzenia narządu wzroku i jednocześnie znacząco podnosi efektywność sterydoterapii. Stwierdzono, że zarówno samodzielna radioterapia jak i sterydoterapia nie zapewnia tak dobrych efektów, jak połączenie tych dwóch metod leczenia.

Kostnienie pozastawowe (Heterotopic ossifi cation)

Kostnienie pozastawowe to nieprawidłowy proces gojenia z tworzeniem dojrzałej tkanki kostnej w pozaszkieletowych tkankach miękkich, występujący najczęściej na skutek urazu lub po przebytym leczeniu operacyjnym, np. po artroplastyce stawu biodrowego. U wielu pacjentów nie powoduje objawów, jednakże duża grupa chorych skarży się na uporczywe bóle lub bolesność w miejscu powstania nieprawidłowej tkanki kostnej. Postępowanie terapeutyczne obejmuje leczenie operacyjne zmiany oraz radioterapię – takie leczenie skojarzone zmniejsza ryzyko nawrotu. Badania i obserwacje pozwoliły ustalić, że podanie dawki 8 Gy jednorazowo jest wystarczające w leczeniu uzupełniającym chirurgiczne usunięcie zmiany. W związku z unieruchomieniem chorego po zabiegu operacyjnym dawkę 8 Gy podawano 3-4 dni po zabiegu lub w ciągu 4 godzin przed planowaną operacją. W obserwacjach nie stwierdzono różnic w skuteczności pomiędzy leczeniem przed a pooperacyjnym.

Gdzie pójść na konsultację do radioterapeuty?

Onkolmed Lecznica Onkologiczna to przychodnia specjalizująca się w leczniu nowotworów ale i nie tylko. Leczymy też choroby nienowotworowe. Posiadamy Poradnię Radioterapii, w której konsultacji udzielają bardzo dobrzy specjaliści w tej dziedzinie medycyny. 
Leczenie jakim jest radioterapia nasi lekarze wykonują w szpitalu.

W celu umówienia się na konsultację do radioterapeuty skontaktuj się z Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337.

Źródła:

affidea.pl/media/527766/radioterapia-chor%C3%B3b-nienowotworowych-18012017.pdf
pl.qaz.wiki/wiki/Functional_disorder
bi.im-g.pl/im/76/25/16/z23220342Q,Dysfonia-jest-stanem-chorobowym-wywolanym-roznymi-.jpg