Jaką chorobą jest rogowiak kolczystokomórkowy skóry?

Rogowiak kolczystokomórkowy to nowotwór skóry. Nie jest złośliwy i nie daje przerzutów. Na skórze widoczny jest jako pojedyncza grudka. Najczęściej chorują mężczyźni po ukończeniu 50-go roku życia. Rogowiak kolczystokomórkowy zwykle nie daje dolegliwości poza widocznym guzkiem na skórze. Przyczyną może być promieniowanie UV, wirus brodawczaka, urazy, otarcia. Rogowiak lokalizuje się na uchu, wardze, nosie, tułowiu, na rekach i nogach.
Rogowiak kolczystokomórkowy to łagodny nowotwór skóry, który często przypomina w objawach i przebiegu raka kolczystokomórkowego. Ze względu na swój łagodny charakter nie daje przerzutów odległych, a jedynie szybko wzrasta w miejscu swojego występowania. Jest schorzeniem nie do końca poznanym – niedkiedy dochodzi do samodzielnego ustępowania bez jakiejkolwiek interwencji lekarskiej.

Jakie są odmiany rogowiaka kolczystokomórkowego skóry?

Rogowiak kolczystokomórkowy posiada kilka podtypów

Rogowiak kolczystokomórkowy pojedynczy:
-rogowiak kolczystokomórkowy kraterowaty (najpopularniejszy, klasyczny wygląd),
-rogowiak kolczystokomórkowy tarczkowaty (zmiana bardziej płaska z niewielkimi cechami rogowacenia),
-rogowiak kolczystokomórkowy olbrzymi (duża lub bardzo duża zmiana osiągająca nawet 20 cm, nie zanika z czasem i wręcz przeciwnie – poszerza się, najczęstszą lokalizacją jest skóra nosa oraz grzbietowych powierzchni rąk),
-rogowiak kolczystokomórkowy wieloguzkowy (rzadko spotykany, z cechami martwicy i regresji w części środkowej oraz guzków w okolicy podstawy guza, szerzy się powoli i może osiągać duże rozmiary),
-rogowiak kolczystokomórkowy agregacyjny (w pobliżu ogniska pierwotnego tworzą się nowe wykwity),
-rogowiak kolczystokomórkowy podpaznokciowy (rzadka, ale wyjątkowo bolesna zmiana niszcząca płytkę paznokciową oraz wał paznokciowy, może naciekać kości, rzadko kiedy cofa się samoistnie),
-rogowiak kolczystokomórkowy błon śluzowych (rzadka odmiana występująca w obrębie błon śluzowych jamy ustnej i spojówkach oka),
-rogowiak kolczystokomórkowy okolic okołoodbytniczych i krocza (rzadka zmiana dotycząca śluzówek narządów płciowych oraz odbytu).
Rogowiak kolczystokomórkowy mnogi (znacznie rzadszy od pojedynczego):
-rogowiak kolczystokomórkowy wtórny (powstaje w miejscach urazów, wyciętych blizn, zmian po chorobach zakaźnych, zapalnych i autoimmunologicznych),
-rogowiak kolczystokomórkowy typu multiplex persistans (rzadko występujący, najczęściej dotyczy dłoni, spojówek, oka i prącia),
-rogowiak kolczystokomórkowy typu Ferguson-Smith (prawdopodobnie o podłożu genetycznym, tworzą się samoistnie zanikające rogowiaki kolczystokomórkowe głównie w miejscach narażonych na działanie światła UV),
-rogowiak kolczystokomórkowy typu Grzybowskiego (mnogie rogowiaki w liczbie do kilku tysięcy wielkości kilku milimetrów, które mogą dotyczyć praktycznie każdego miejsca na skórze, dotyczą osób narażonych na czynniki chemiczne oraz zarażonych wirusem HPV),
-rogowiak kolczystokomórkowy związany z innymi chorobami (występuje w przebiegu niektórych chorób genetycznych i autoimmunologicznych).

Jakie są przyczyny rogowiaka kolczystokomórkowego skóry?

Rogowiak kolczystokomórkowy może powstać na wskutek poniższych przyczyn:

ciągła ekspozycja na słońce,
narażenie na kontakt z dziegciami i produktami smołowcowymi,
oparzenia,
pobieranie przeszczepów skóry,
wirusy brodawczaka ludzkiego HPV,
czynniki genetyczne,
zaburzenia immunologiczne,
Jednak przypadki rozwoju rogowiaka kolczystokomórkowego. w obrębie zakrytych obszarów skóry oraz błon śluzowych, a także występowanie tej choroby w młodym wieku zdają się dowodzić, że żaden z tych czynników nie ma roli decydującej.

Jakie są objawy rogowiaka kolczystokomórkowego skóry?

Rogowiak kolczystokomórkowy objawia się jako kopulasty guz lub guzek, średnicy od 1 do kliku centymetrów, zazwyczaj pojedynczy, nie różniący się barwą od skóry otaczającej, niekiedy perlisty. W części środkowej guza znajduje się kraterowate zagłębienie wypełnione masami rogowymi. Zmiana powstaje na skórze niezmienionej, w przeciwieństwie do raków skóry. Najczęstsza lokalizacja to twarz, grzbiety rąk.
Przebieg jest wielomiesięczny, zwykle po półrocznym wzroście guza zmiana się samoistnie cofa z pozostawieniem zanikowej blizny. Bardzo rzadka odmiana rogowiaka, tzw. odmiana Grzybowskiego, charakteryzuje się mnogimi zmianami i bardzo przewlekłym przebiegiem.

Jak przebiega diagnostyka i leczenie rogowiakia kolczystokomórkowego skóry?

W pierwszej kolejności zmiana skórna zostaje oceniona przez lekarza w badaniu wzrokowym i palpacyjnym (dotykiem). Konieczne jest pobranie materiału do badania histopatologicznego (biopsja). Potwierdzenie choroby uzyskuje się na podstawie badania histologicznego, które jednak niekiedy nastręcza trudności diagnostycznych, ze względu na swój niejednolity obraz mikroskopowy. Rozpoznanie rogowiaka kolczystokomórkowego potwierdza typowy przebieg procesu chorobowego w cyklu wielomiesięcznym. Zaobserwowano, że od około 6 miesięcy do roku następuje wzrost guza, a następnie dochodzi do jego samoistnego ustępowania. Rogowiaka różnicować należy z rakiem kolczystokomórkowym skóry, rakiem podstawnokomórkowym skóry oraz z mięczakiem zakaźnym.
W leczeniu rogowiaka kolczystokomórkowego skóry stosuje się szereg metod. Tak jak w przypadku innych zmian zlokalizowanych na skórze najczęściej ma zastosowanie leczenie chirurgiczne w postaci wycięcia lub łyżeczkowania zmiany.
Zastosowanie w leczeniu tej choroby mają również: krioterapia, leczenie napromienianiem, doogniskowe podawanie interferonu i 5-fluorouracylu, doustne podawanie retinoidów.

W celu umówienia się na konsultację u chirurga onkologa w Poradni Noowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków lub u radioterapeuty w Poradni Radioterapii skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337

Powrót