Opcje ustawieńWCAGIkona do zmiany kontrastu
ABC Zdrowia
Lut142018

14 Lut 2018

Najczęstsze choroby mózgu - choroby psychiczne mózgu

Najczęstsze choroby mózgu - jakie są choroby psychiczne mózgu?

Rozpoznanie choroby psychicznej nie jest łatwe. Osoby z tego typu schorzeniami często przez wiele lat nie podejmują leczenia. Tymczasem zaburzenia upośledzają jedną albo więcej funkcji umysłowych, powodując cierpienie pacjenta i nierzadko osób w jego otoczeniu.
Objawy chorób psychicznych przyjmują różne formy. Wszystkie wpływają na myślenie, emocje lub zachowanie, a przy tym ograniczają umiejętność ludzi do radzenia sobie w codziennych sytuacjach. Istnieją pewne symptomy, na które trzeba zwrócić uwagę, bo mogą świadczyć o zaburzeniach psychicznych i poważnej chorobie. To m.in. impulsywność, agresja, utrata wiary w siebie, długotrwały smutek, nadpobudliwość, spadek samopoczucia, rozdrażnienie.
Schizofrenia

Schizofrenia definiowana jest jako występująca wspólnie dość duża grupa zaburzeń psychicznych. Osoba chora ma problem z jaźnią, a dokładnie związane jest to z faktem, iż całkiem coś innego mówi, czuje, myśli a bardzo często i robi. W związku z powyższym pojawiają się problemy natury emocjonalnej, psychicznej oraz społecznej.
Przyczyny schizofrenii są wciąż obiektem wielu badań. Naukowcy są natomiast pewni, że istnieje wiele czynników, które mogą wywołać chorobę. Mechanizm jest po części związany z nierównowagą biochemiczną w mózgu. U podstaw tych zakłóceń leżą czynniki genetyczne i zewnętrzne. Dziedziczność schizofrenii zależy od stopnia pokrewieństwa z chorym. Ryzyko rozwoju choroby u osób z otoczenia schizofrenika wynosi: 5% u rodziców, 10% u braci i sióstr, 13% u dzieci oraz 2-3% u kuzynów i dalszej rodziny.     

Zaburzenia lękowe

Zaburzenia lękowe należą do grupy zaburzeń nerwicowych mających wpływ na zachowanie, myślenie, emocje i zdrowie fizyczne. Są spowodowane zarówno czynnikami biologicznymi, jak i indywidualnymi warunkami osobowymi. Ludzie dotknięci tymi zaburzeniami często cierpią na więcej niż jeden rodzaj zaburzeń lękowych, którym bardzo często może towarzyszyć depresja, zaburzenia apetytu lub uzależnienie.
Więcej na temat padaczki przeczytać można w artykule: Lęk - jakie są rodzaje i jak sobie z nim radzić?

Uzależnienia

Uzależnienie to odczuwalny przez jednostkę nacisk zażywania określonych środków (naturalnych bądź sztucznych), które mogą wywoływać skutki niebezpiecznie dla zdrowia lub życia.

Rodzaje uzależnień:

  • psychiczne - jednostka ma wewnętrzne przekonanie o tym, że nie jest w stanie funkcjonować bez określonego środka
  • fizyczne - środek odurzający staje się stałym elementem metabolizmu organizmu sprawiając, że organizm nie jest w stanie bez niego funkcjonować; efektem odstawienia środka odurzającego jest abstynencja
  • społeczne - na jednostkę działa presja wywoływana przez społeczeństwo, np. przez grupę rówieśniczą, modę, więź z inną osobą; uzależnienie społeczne jest obecne głównie wśród młodzieży i może wiązać się np. ze wspólnym zażywaniem narkotyków

Zaburzenia osobowości

Zaburzenia osobowości różnią się od innych problemów opisywanych w klasyfikacjach psychiatrycznych. Nie są to zaburzenia czy też kryzysy psychiczne, które pojawiają się i (ewentualnie) przemijają. Problemy te dotyczą zaburzonej struktury osobowości człowieka i związanych z tym konsekwencji w różnych dziedzinach życia.
Jednym z kryteriów, które jest brane pod uwagę przy rozpoznawaniu zaburzeń osobowości, jest wiek, w którym u pacjenta pojawiły się pierwsze objawy zaburzenia. Ogólnie początek problemów związanych z osobowością ma zwykle miejsce w okresie dorastania i we wczesnej młodości.
Na wystąpienie zaburzeń osobowości wpływ mogą mieć różnego rodzaju kłopoty rodzinne (np. brak rodzica, nieprawidłowe relacje pomiędzy rodzicielami, dorastanie w warunkach społecznej patologii), ale i doświadczanie maltretowania.
W rozwoju opisywanej grupy problemów istotne są też relacje pomiędzy dzieckiem a rodzicami – wpływ na doświadczenie zaburzeń osobowości mogą m.in. nadmierna, stała kontrola rodzicielska czy też płynący od opiekunów chłód emocjonalny.
Aspektem, który wciąż pozostaje niejasny, są uwarunkowania biologiczne zaburzeń osobowości. Hipoteza o nieprawidłowościach dotyczących układów neuroprzekaźnikowych powstała na bazie tego, że w niektórych zaburzeniach osobowości uzyskanie poprawy stanu pacjentów możliwe jest dzięki wdrożeniu farmakoterapii.
Jako czynniki związane z rozwojem problemów z funkcjonowaniem osobowości brane są też pod uwagę skutki nadużywania substancji psychoaktywnych.

Problemy z zasypianiem

Problemy ze snem nie są już zjawiskiem przypisywanym wyłącznie osobom starszym, lecz w równej mierze dotyczą osób w średnim, a nawet ludzi całkiem młodych. Jak się okazuje, to właśnie trudności z zasypianiem są obecnie jedną z najczęstszych przyczyn kontaktu z lekarzem – średnio co trzeci Polak cierpi z powodu bezsenności przewlekłej. Kłopoty ze snem dotykają mężczyzn oraz kobiety praktycznie w każdym wieku.
W obecnych czasach znacząco zmieniło się podejście do problemów ze snem. Jeszcze do niedawna bezsenność była traktowana głównie jako objaw, obecnie natomiast jest uznawana za jednostkę chorobową, która wymaga kompleksowego leczenia w specjalistycznej poradni zaburzeń snu.
Zaburzenia snu stanowią dość obszerne pojęcie. Można jednak wymienić kilka najczęściej rozpoznawanych zaburzeń snu, wśród których w wyraźny sposób dominuje bezsenność. Bardzo często diagnozuje się również:

  • nadmierną senność, wynikającą na przykład z niedoboru snu lub wywołaną stanem chorobowym,
  • narkolepsję, objawiającą się atakami senności w nagłych, nieprzewidzianych momentach,
  • zespoły śródsenne, takie jak chrapanie, bezdech,
  • zaburzenia przysenne: koszmary, lęki nocne, lunatyzm, drżenie nóg, nocne kurcze nóg.

W celu umówienia się na konsultację u neurochirurga, psychoterapeuty, skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337

fundusze-europejskie
rzeczpospolita-polska
rzeczpospolita-polska
europejski_fundusz_spoleczny