Czy urosepsa u dziecka jest groźna?

Co to jest urosepsa u dziecka?

Urosepsa określana jest także jako posocznica moczowa. Stan ten oznacza obecność bakterii we krwi. Przyczyną są infekcje układu moczowego (bakterie przedostają się z układu moczowego do krwiobiegu). Sepsa to zespół objawów, które pojawiają się w wyniku nadmiernej reakcji organizmu na zakażenie.Mnożące się szybko bakterie wytwarzają niezwykle szkodliwe dla organizmu produkty przemiany materii.
Bywa, że choroba postępuje niezwykle szybko, a stan chorego może dramatycznie pogorszyć się w ciągu kilku godzin. Ciężka sepsa jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia i wymaga natychmiastowego wezwania kwalifikowanej pomocy medycznej. Pacjent powinien znaleźć się w szpitalu i zostaje poddany intensywnej antybiotykoterapii. Konieczne będzie też wskazanie przyczyny (rodzaju bakterii) i przyczyny, czyli potwierdzenie, czy przyczyną sepsy jest infekcja układu moczowego.
Zakażenie układu moczowego czyli obecność drobnoustrojów w drogach moczowych to częste i dokuczliwe, aczkolwiek przeważnie łagodne schorzenie. Jednak występowanie czynników ryzyka, takich jak przerost prostaty, kamica moczowa czy ciąża lub brak odpowiedniego leczenia infekcji dróg moczowych może doprowadzić do najcięższego rodzaju zakażenia krwi jakim jest urosepsa.
Urosepsa u dzieci zdarza się częściej niż u dorosłych i bywa także następstwem wrodzonych wad układu moczowego jak np. refluks pęcherzowo-moczowodowy. Wczesne rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia pozwala na uniknięcie nieodwracalnych uszkodzeń organizmu oraz zmniejsza ryzyko zgonu.

Jakie są przyczyny urosepsy u dziecka?

Czynnikami, które najczęściej powodują posocznicę moczową, są wszelkie zaburzenia w odpływie moczu, do których może dojść na skutek: kamicy moczowej, przerostu prostaty, zwężenia górnych i dolnych dróg moczowych czy refluksu moczowodowego. Przyczynami nieprawidłowości mogą być też guzy zlokalizowane w drogach moczowych, tzw. pęcherz neurogenny (zaburzenia oddawania moczu), a także ciąża. Urosepsa jest jednym z powikłań po zabiegach w obrębie dróg moczowych, które wymagają cewnikowania – wprowadzenie cewnika do pęcherza moczowego zawsze powoduje niebezpieczeństwo przedostania się do niego niechcianych drobnoustrojów.
Najczęściej posocznicę wywołują bakterie Escherichia coli, Proteus enterobacter, Klebsiella czy tzw. bakterie niefermentujące.

Jakie są objawy urosepsy u dziecka?

Urosepsę rozpoznaje się na podstawie objawów klinicznych oraz wyników badań dodatkowych. Obraz kliniczny urosepsy obejmuje objawy takie jak w ostrym odmiedniczkowym zapaleniu nerek, ale stan ogólny dziecka jest znacznie cięższy, choroba ma bardziej dynamiczny przebieg (stan chorego może dramatycznie pogorszyć się w ciągu kilku godzin), może dochodzić do zaburzeń świadomości i zaburzeń krzepnięcia (pojawiają się wybroczyny), przyspieszonego oddechu, przyspieszonej czynności serca, spadku ciśnienia tętniczego. Objawami obserwowanymi u chorego są też:

gorączka – zwykle bardzo wysoka i szybko nawracająca po podaniu leków, ale zdarza się także obniżenie ciepłoty ciała,
bóle brzucha i bóle w okolicy lędźwiowej,
wrażliwość na wstrząsanie okolicy lędźwiowej – tzw. dodatni objaw Goldflama obserwowany u starszych dzieci,
osłabienie apetytu,
ogólne osłabienie, senność, rozdrażnienie, apatia, niechęć do zabawy,
objawy dyzuryczne (dyskomfort i ból przy oddawaniu moczu),
częste uczucie parcia na mocz i oddawanie moczu niewielkimi porcjami,
u małych dzieci – słabsze przyrosty masy ciała,
nudności, wymioty,
zmiana wyglądu i zapachu moczu (mocz ma ropny zapach, może się pienić, jest mętny, może być podbarwiony krwią).

W badaniach laboratoryjnych stwierdza się:

cechy zakażenia układu moczowego w badaniu ogólnym moczu (leukocyturia, krwinkomocz, białkomocz, obecne azotyny, mętny mocz, obecne liczne bakterie),
dodatni posiew moczu (bakteriuria znamienna),
dodatni posiew krwi (wyhodowanie z krwi tego samego drobnoustroju co z moczu),
wysokie wykładniki stanu zapalnego (prokalcytonina, OB, CRP, leukocyty we krwi), rozmaz krwi z przewagą granulocytów.
Możliwe są także odchylenia w gazometrii, stężeniach jonów, poziomie glukozy, odchylenia w układzie krzepnięcia.

Jak przebiega leczenie urosepsy u dziecka?

Urosepsa stanowi bezwzględne wskazanie do leczenia w warunkach szpitalnych. Dziecko wymaga antybiotykoterapii dożylnej (najczęściej stosowane są cefalosporyny III generacji – ceftriakson lub cefotaksym – w wysokich dawkach, u noworodków podawane są aminoglikozydy), nawadniania drogą dożylną, podawania leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych, monitorowania funkcji życiowych. Jeżeli stan dziecka jest ciężki, pacjent może wymagać umieszczenia w oddziale intensywnej terapii medycznej. Zakażenie uogólnione może wiązać się z koniecznością podawania leków wspomagających krążenie (np. katecholaminy), a w skrajnych sytuacjach – podłączenia chorego do respiratora.
W trakcie leczenia kontroluje się badania laboratoryjne. Po otrzymaniu wyników posiewów (moczu i krwi) dokonuje się ewentualnej modyfikacji leczenia w oparciu o antybiogramy oceniające wrażliwość wyhodowanych bakterii na poszczególne antybiotyki.

W celu umówienia się na konsultację u urologa dziecięcego skontaktuj się zplacówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337

Powrót