Opcje ustawieńWCAGIkona do zmiany kontrastu
ABC Zdrowia
Lut092018

09 Lut 2018

Bezmocz (anuria) - przyczyny i leczenie

Co to jest Bezmocz (anuria)?

Bezmocz (inaczej anuria) - to schorzenie układu moczowego, które wskazuje na zaburzenie jego czynności. Bezmocz to stan, w którym pacjent oddaje poniżej 100 ml moczu na dobę. Zdrowy człowiek oddaje zwykle od 600 ml do 2500 ml moczu dziennie. Schorzenie to stanowi bezpośrednie zagrożenie życia w wyniku zatrucia organizmu nie wydalonymi z moczem toksycznymi produktami przemiany materii. Wymaga pilnego ustalenia przyczyny i leczenia, najczęściej szpitalnego. Leczenie bezmoczu to przede wszystkim usunięcie przyczyn ostrego uszkodzenia nerek i przewlekłej choroby nerek oraz leczeniu innych towarzyszących chorób.

Jakie są przyczyny anurii (bezmoczu)?

Schorzenie podejrzewa się przede wszystkich u pacjentów, u których ilość oddawanego w ciągu dnia moczu nie przekracza 100 ml. Przyczyny bezmoczu dzieli się na trzy grupy:

  • przednerkowe,
  • nerkowe,
  • pozanerkowe.

Przednerkowe przyczyny bezmoczu to:

  • odwodnienie wywołane obfitymi wymiotami, biegunką lub rozległymi poparzeniami,
  • duża utrata krwi,
  • sepsa,
  • wstrząs kardiologiczny.

Przyczyny nerkowe wiążą się z zatruciem lekami, substancjami toksycznymi lub środkami używanymi do kontrastu. Dodatkowo mogą mieć związek z przebytą infekcją, rzucawką , transfuzją bądź chorobą nerek (zespół zmiażdżenia, niedokrwienie nerek, choroby miedniczkowe nerek).
W ostatniej grupie czynników tzw. pozanerkowych mogących wywołać bezmocz znajdują się:

  • kamienie nerkowe,
  • guzy nerek,
  • zrosty pooperacyjne,
  • schistosomatoza (choroba pasożytnicza).

Jak jest leczona anuria (bezmocz)?

Leczenie anurii polega na leczeniu przyczyn w zatrzymaniu wydzielaniu moczu, czyli leczenia AKI i przewlekłej choroby nerek. Bez względu na przyczynę należy:

  • kontrolować wydalanie moczu, prowadzić bilans płynów,
  • codziennie mierzyć wagę ciała,
  • dostosowywać dawki leków do stopnia niewydolności nerek,
  • kontrolować stężenie wapnia, mocznika, potasu (K), sodu (Na), stężenie kreatyniny, morfologie krwi,
  • dostosować poziom białka i węglowodanów w diecie do stopnia uszkodzenia czynności nerek.

Gdy przyczyną jest AKI, należy:

  • leczyć niewydolność serca lub wstrząsu, uzupełniać objętość krwi krążącej (transfuzje krwi i preparatów krwiopochodnych, podaż płynów dożylnie),
  • w wypadku bezpośredniego uszkodzenia nerek w zależności od przyczyny – stosować antybiotykoterapię, sterydoterapię, usunąć czynnik wywołujący (leki toksyny),
  • usunąć przeszkody w odpływie moczu – rozbicie bądź usunięcie kamienie nerkowego, wycięcie guza, wyciągnięcie ciała obcego, usunięcie prostaty;
  • leczyć zaburzenia elektrolitowe, kwasicę, niedokrwistość.

Gdy przyczyną bezmoczu jest skrajna postać przewlekłej choroby nerek, należy:

  • leczyć choroby współistniejące, np. nadciśnienie i cukrzycę,
  • unikać leków mogących uszkodzić nerki,
  • wykonywać szczepienia przeciwko grypie, pneumokokom, WZW typu B,
  • rozważyć leczenie nerkozastępcze (hemodializa, dializa otrzewnowa, przeszczep nerki).

W celu umówienia się na konsultację u urologa skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337

fundusze-europejskie
rzeczpospolita-polska
rzeczpospolita-polska
europejski_fundusz_spoleczny